Deuren naar Verpleegkundig Zeggenschap gaan open
In het afgelopen jaar, sinds ons boek is uitgegeven, zie je dat het onderwerp ‘Verpleegkundig Leiderschap’ actueler is dan ooit en dat er nu ook veel wordt gesproken over Verpleegkundig Zeggenschap.
Omdat het nodig is. De maatschappelijke veranderingen zorgen ervoor dat de zorgsector continu sterk moet vernieuwen.
En dat kost tijd en aandacht. Er is weinig personeel en er zijn steeds meer (complexe) zorgvragen. Laatst vroeg ik aan een groep van 27 studenten wie er tijdens feestjes en andere gezellige contacten positief spreekt over zijn/ haar vak? (Dit zijn deeltijdstudenten die dus ook een parttime werkweek hebben.)
Slechts vier studenten staken hun vinger op.
Knelpunten in het werkklimaat
Ik viel even stil en vroeg daarna naar een toelichting. De studenten hoefden niet lang na te denken. Er kwamen veel pijnpunten op tafel, voornamelijk gericht op knelpunten in het werkklimaat.
Dat er tijdens het roosteren te weinig rekening werd gehouden met persoonlijke wensen, dat er niet eerlijk geroosterd wordt, dat er collega’s zijn die nooit iets extra’s willen doen maar wel veel van vinden wat er speelt. Er is regelmatig een gevoel dat de managers of de teamleiders niet voor ze opkomen…
Er zijn frustraties onderling. Dat het bijvoorbeeld steeds dezelfde zijn die extra moeten bijspringen (of dat gevoel hebben). Sommigen worden niet betrokken bij sollicitatiegesprekken of ervaren een generatiekloof. Wel veranderen, maar toch liever van alles bij het oude willen laten enz.
Niet een heel opbeurend rijtje. Maar stel dat jij ook één of meerdere knelpunten ervaart, wat kun jij er dan zelf aan doen?
Wat kun jij doen om je fijn te voelen in het werk?
En dan blijft die vraag zo belangrijk: wat kan JIJ nu doen om je fijn te voelen in je werk? Wat heb je nodig?
Zoals wel vaker als een thema actueel is en er veel mensen actief mee bezig zijn, verdiept het thema zich. Steeds vaker wordt er nu gesproken over ‘Verpleegkundig Zeggenschap’. Dit gaat over de invloed die je hebt op de ontwikkeling van het vak en zaken als loopbaanmogelijkheden, opleiding, erkenning en waardering (RN2Blend). Maar verpleegkundigen moeten dan wel betrokken worden bij dit soort arbeidsvraagstukken en mee willen praten.
Als je verpleegkundigen naar hun drijfveren vraagt (of het boek WIJ van Gelre Ziekenhuizen) dan lees je veel: in dit vak kan ik het verschil maken, ik kan betekenisvol zijn, het werk is continu uitdagend, ontwikkeling kent geen eindpunt.
De beste zorg voor die cliënt staat voorop. En dan is veranderkracht en de mogelijkheden zien vanuit jezelf om dit te realiseren, soms in grote organisaties, nodig. Als dat lukt, spreken we over Verpleegkundig Leiderschap. En hier is Verpleegkundig Zeggenschap voor nodig.
Wat is er dan nodig voor meer verpleegkundig zeggenschap?
Wil je veranderen met elkaar?
Dan gaat dat gepaard met vallen en opstaan. En daarvoor moet je even uit je comfortzone (vaak niet alleen jezelf maar meerdere mensen uit je team!).
Want misschien herken jij dit ook:
- Je wilt een collega overtuigen- dat lukt niet- je gaat meer overtuigen
- Je wilt iets uitleggen en iemand begrijpt het niet- je gaat veel meer uitleggen (of harder praten)
- Je wilt iets druk uitoefenen om mensen iets te laten doen, dat lukt niet en dan wordt de druk harder opgevoerd.
We doen vaak meer van wat we al weten, omdat we in onze comfortzone zitten vanuit onze eerdere ervaringen. Ons gewoontegedrag. Om dit te kunnen ontregelen moet je het soms echt op een ANDERE manier aanpakken. En daarvoor heb je een veilige omgeving nodig, waarin je dingen kunt uitproberen.
Laat van je horen, veranderen start bij jou!
Wat kan jij doen om zelf die eerste stap te zetten naar meer verpleegkundig zeggenschap?
Even een heel praktisch voorbeeld wat we recent hebben gehoord bij het congres Veranderen met Impact (september 2021):
Stel: Je hebt een groot bureau, het ligt altijd vol papier... Je koopt een groter bureau. Die blijft ook vol liggen. Of je pakt een heel klein bureau, dan móét je wel anders gaan werken.
Stel: Je ergert je aan de steeds langere vergaderingen in de zorg. Er is tijd te kort en er zijn veel punten te bespreken. Wat er vaak gebeurt: langer vergaderen of vaker. Hoe kun je korter vergaderen, maar wel veel efficiënter?
Stel: Jij hebt de neiging steeds het initiatief naar jezelf toe te trekken in vergaderingen. Óf: een collega is nogal dominant aanwezig. Spreek dan bijvoorbeeld eens in je team af om niet naar de meerderheid maar naar de minderheid te luisteren. Soms moet je iets onlogisch doen om een patroon te doorbreken.
Ontregel af en toe wat je gewend bent.
Zelf ook uit je comfortzone, ervaar dat ongemak!
Volg mij